gliniak choroba czesc 4

Pacjent 9 miał początkowy spadek w płynie mózgowo-rdzeniowym VDRL i miano RPR w surowicy, ale miana wzrosły po 24 tygodniach. Spośród siedmiu pacjentów, u których miano RPR w surowicy było dostępne od 32 do 56 tygodni po leczeniu, trzy (pacjenci 5, 7 i 11) nie wykazywały spadku miana w porównaniu z linią podstawową. T. pallidum wykryto w płynie mózgowo-rdzeniowym 3 z 10 pacjentów (pacjenci 1, 4 i 6) po wstępnej reakcji PCR. T. pallidum nie został wykryty przez PCR ani wyizolowany przez test zakaźności królika w jakiejkolwiek próbce płynu mózgowo-rdzeniowego po leczeniu. Upośledzenie neurologiczne spowodowane przez kiłę poprawiło się u 10 z 11 pacjentów. Pacjent 9, który miał syfilityczne zapalenie opon mózgowych, miał postępujące rozmycie widzenia, które prowadziło do nieodwracalnej ślepoty podczas pierwszych 96 godzin leczenia penicyliną (dawka, 24 miliony jednostek na dzień). Skanowanie obrazowania metodą rezonansu magnetycznego na orbicie ujawniło uogólnioną pełnię nerwów wzrokowych, w tym chrząstkę wzrokową i proksymalną część nerwów obustronnie do poziomu kanału wzrokowego. Odkrycia były zgodne z kiłym zapaleniem oka, chociaż nie można było wykluczyć reakcji Jarisch-Herxheimera. Kolejne badania płynu mózgowo-rdzeniowego po 6 i 16 tygodniach wykazały obniżenie pleocytozy i zmniejszenie miana VDRL. Po 24 tygodniach rozwinęły się bóle głowy i lewostronne, a tomografia komputerowa wykazała rozproszone wzmocnienie opon mózgowych i zgrubienie, zgodne z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych i zawałami w okolicy czołowej i ciemieniowej potylicznej. Płyn mózgowo-rdzeniowy wykazywał 3 białe komórki na milimetr sześcienny, stężenie białka 124 mg na decylitr i reaktywne VDRL przy rozcieńczeniu 1: 2. Hodowle płynu mózgowo-rdzeniowego dla bakterii, grzybów i prątków były ujemne. Pacjentowi rozpoznano kiłę meningowatą i powtórnie leczono ją 14-dniową dużą dożylną, wodną penicyliną G. Po leczeniu pozostał uporczywy niedowład połowiczny lewy i zmarł dwa miesiące później; pozwolenie na autopsję nie zostało uzyskane.
Dyskusja
Ogólnie przyjęto, że schematy wysokich dawek dożylnej wodnej penicyliny G powinny być skuteczne przeciwko kiła układu nerwowego, niezależnie od współistniejącego zakażenia HIV. W naszym badaniu oceniano skuteczność wysokodawkowej wodnej penicyliny G u pacjentów zakażonych HIV z objawową kiła układu nerwowego. Spośród 11 pacjentów cierpiących na kiły układu nerwowego, 5 wcześniej otrzymywało 2,4 miliona do 7,2 miliona jednostek penicyliny G benzatyny i nie miało żadnej historii seksualnej sugerującej ponowną infekcję. Znaczna część naszych pacjentów miała nawracające infekcje w ośrodkowym układzie nerwowym pomimo leczenia wczesnej kiły, która spełniła lub przewyższyła obecne zalecenia. Odkrycie to potwierdza obserwacje innych osób, że zalecana terapia wczesnej kiły może nie być skuteczna u pacjentów z zakażeniem HIV2,5-16. Wyniki naszego badania rodzą również poważne pytania dotyczące skuteczności wysokodawkowej dożylnej penicyliny G w przypadku kiły układu nerwowego u pacjentów zakażonych wirusem HIV.
Oceniliśmy skuteczność leczenia u naszych pacjentów, stosując kryteria kliniczne, serologiczne i biologiczne oraz liczbę komórek w płynie mózgowo-rdzeniowym. Na podstawie kryteriów klinicznych, 10 z 11 pacjentów w naszym badaniu miało rozdzielczość lub stabilizację objawów klinicznych po leczeniu, ale wymagany jest okres obserwacji przekraczający sześć miesięcy w celu ustalenia, czy ta kliniczna poprawa stanowi udane leczenie.
[przypisy: test woronowicza, przychodnia polna kalisz, zdjęcie panoramiczne zębów ]