Wpływ leczenia testosteronem u starszych mężczyzn ad 7

Wielkość efektu (średnia różnica między grupami w wyniku podzielona przez wyjściowe standardowe odchylenia) wynosiła poniżej 0,20. Mężczyźni, którzy otrzymali testosteron częściej niż mężczyźni, którzy otrzymali placebo, informowali, że ich energia była lepsza pod koniec badania (P <0,001) (ryc. S4 w Dodatku uzupełniającym). Wszystkie próby
Analizy wrażliwości wyników pierwotnych nie sugerowały, że brakujące wartości w znaczący sposób wpłynęły na wnioski (Tabela S3 w Dodatku uzupełniającym). Nie stwierdzono istotnych interakcji leczenia z wiekiem (wartości P wahały się od 0,45 do 0,78 w trzech próbach), wskaźnik masy ciała (wartości P wahały się od 0,35 do 0,85) lub rasy (wartości P wahały się od 0,49 do 0,72).
Zdarzenia niepożądane
Tabela 4. Tabela 4. Zdarzenia niepożądane podczas pierwszego roku (okres leczenia) testów testosteronowych. Chociaż więcej mężczyzn przypisanych do testosteronu niż tych przypisanych placebo miało przyrost poziomu PSA o 1,0 ng na mililitr lub więcej w okresie leczenia (23 vs. 8), tylko mężczyzna (w grupie testosteronu) otrzymał diagnozę raka prostaty w tym czasie. Dwóch mężczyzn w grupie testosteronu i w grupie placebo otrzymali diagnozę w kolejnym roku (Tabela 4 i Tabela S4 w Dodatku uzupełniającym). Zmiana w IPSS nie różniła się znacząco między dwiema grupami. Poziom hemoglobiny 17,5 g na decylitr lub więcej obserwowano u 7 mężczyzn w grupie testosteronowej iu żadnego w grupie placebo.
Siedmiu mężczyzn w każdej grupie badanej zostało osądzonych o poważnych zdarzeniach sercowo-naczyniowych (zawał mięśnia sercowego, udar lub zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych) podczas okresu leczenia, a dwóch mężczyzn w grupie testosteronu i dziewięciu mężczyzn w grupie placebo zostało osądzonych zdarzenia sercowo-naczyniowe w kolejnym roku (Tabela 4 i Tabela Nie zaobserwowano wzorca różnicy ryzyka w odniesieniu do innych zdarzeń niepożądanych dotyczących układu sercowo-naczyniowego (tabela S4 w dodatkowym dodatku). Nie zaobserwowano znaczących różnic między grupami w przypadku zdarzeń niepożądanych dotyczących serca zdefiniowanych zgodnie ze Słownikiem Medycznym dla działań w zakresie regulacji (tabele S5 i S6 w dodatkowym dodatku).
Dyskusja
Zwiększenie stężenia testosteronu w surowicy mężczyzn w wieku 65 lat i starszych z umiarkowanie niskiego do średniego zakresu normy dla mężczyzn w wieku od 19 do 40 lat miało znaczny wpływ na wszystkie pomiary funkcji seksualnych oraz niektóre pomiary funkcji fizycznej, nastroju i depresji. objawy – wszystkie do małych do umiarkowanych stopni, zgodne ze stopniem niedoboru testosteronu.
Mężczyźni, którzy otrzymywali testosteron, zgłaszali lepsze funkcje seksualne, w tym aktywność, pożądanie i erekcję, niż ci, którzy otrzymywali placebo. Chociaż wielkość efektu była niska do umiarkowana, mężczyźni z grupy testosteronu częściej niż osoby z grupy placebo zgłaszali poprawę swoich pożądań seksualnych, co sugeruje, że efekt ten miał znaczenie kliniczne. Wpływ testosteronu na funkcje erekcji był mniejszy niż w przypadku inhibitorów fosfodiesterazy typu 5
Odsetek mężczyzn, których 6-minutowy dystans zwiększył się o co najmniej 50 m, nie różnił się istotnie pomiędzy dwiema grupami w teście aktywności fizycznej, ale różniły się znacznie, gdy uwzględniono mężczyzn we wszystkich trzech próbach, chociaż rozmiary efektu nie różniły się. wyraźnie (1,42 vs
[hasła pokrewne: test woronowicza, depilacja laserowa ceny, przychodnia polna kalisz ]