Mepolizumab dla astmy zależnej od prednizonu z eozynofilią plwociny ad 7

Jeden pacjent z grupy placebo zmarł nagle w domu 6 miesięcy po ukończeniu pełnego badania. Podczas autopsji przyczyną zgonu było nagłe zatrzymanie krążenia, prawdopodobnie z powodu tachyarytmii komorowej i nie przypisano mu pogorszenia astmy. Jeden pacjent w grupie otrzymującej mepolizumab zgłaszał bóle i zmęczenie, gdy dawka prednizonu została zmniejszona do 2,5 mg. Jeden pacjent w grupie placebo miał niedoczynność nadnerczy podczas zmniejszania prednizonu z 12,5 do 5 mg na dzień (jak wykazano przez stępioną odpowiedź kortyzolu na krótki test stymulacji kortykotropiną). Nie było innych poważnych zdarzeń niepożądanych. Nie stwierdzono istotnych nieprawidłowości w wartościach chemicznych we krwi przypisywanych mepolizumabowi. Dyskusja
Nasze dane pokazują, że w rzadkiej podgrupie pacjentów z astmą, którzy nadal mają eozynofilię w plwocinie, nawet po leczeniu prednizonem podawanym doustnie i kortykosteroidami wziewnymi w dużych dawkach, leczenie humanizowanym monoklonalnym przeciwciałem przeciwko interleukinie-5 pozwala na zmniejszenie dawki prednizonu bez rozwój zaostrzeń astmy. Wyniki te są sprzeczne z negatywnymi wynikami wcześniejszych badań z podobnym przeciwciałem 1-3,10 u pacjentów z bardziej powszechnymi postaciami astmy. Jednak nasze wyniki potwierdzają wyniki badań z udziałem pacjentów z zespołem hipereozynofilowym11-13 oraz te z dwóch streszczeń opisów przypadku z udziałem pacjentów z astmą z eozynofilią plwociny14 i zespołem hipereozynofilowym z astmą.15
U pacjentów z astmą o początku dorosłym, eozynofilia plwociny, która utrzymywała się w obecności doustnego i wziewnego leczenia kortykosteroidami, została odwrócona dzięki leczeniu przeciw interleukinowi-5, czemu towarzyszyła poprawa kliniczna. Natomiast we wcześniejszych badaniach ani eozynofile plwociny nie były mierzone, ani eozynofilia plwociny była niewielka lub żadna na początku badania.2,3 Żadne z poprzednich badań nie dowiodło wpływu tego leczenia na małą podgrupę pacjentów z wyjściowa eozynofilia w drogach oddechowych. Jest więc możliwe, że przyczyną braku korzyści klinicznych w poprzednich badaniach było to, że u większości pacjentów nie obserwowano klinicznego fenotypu uporczywej eozynofilii w drogach oddechowych pomimo leczenia kortykosteroidami, podobnie jak pacjenci w naszym badaniu.
Nasze badanie miało pewne zasadnicze ograniczenia. Po pierwsze, liczba eozynofili w plwocinie w linii podstawowej w grupie mepolizumabu. Nie możemy pominąć możliwości, że pacjenci, którzy mieli odpowiedź na leczenie mepolizumabem, byli tymi, którzy mieli największą liczbę eozynofilów w plwocinie pomimo leczenia kortykosteroidami. Po drugie, chociaż wykazaliśmy znaczny efekt oszczędzający prednizon w grupie mepolizumabu, nie było znaczącej różnicy w bardziej klinicznie znaczącym wyniku końcowych dawek prednizonu w dwóch badanych grupach. Po trzecie, opieraliśmy się na przeszłych obiektywnych dowodach astmy, na co wskazuje zmienne ograniczenie przepływu powietrza. Ponieważ w przeszłości większość pacjentów miała częste zaostrzenia i przyjmowała dawkę podtrzymującą długo działającego leku rozszerzającego oskrzela lub miała umiarkowaną przeszkodę w przepływie powietrza w punkcie wyjściowym, nie badaliśmy ponownego wystąpienia nawrotu albuterolu lub nadreaktywności metacholiny u wszystkich pacjentów na początku badania. Po czwarte, badani przez nas pacjenci reprezentują tylko niewielką część pacjentów z astmą i przetrwałą eozynofilią plwociny, więc nasze wyniki nie będą miały zastosowania u większości pacjentów z astmą. Po piąte, pomimo naszych wysiłków, niektórzy badacze mogli nie być nieświadomi zadań grupy badawczej, ponieważ byli świadomi liczby komórek plwociny. Po szóste badanie było niewielkie i nie można go uznać za dyrektywę kliniczną.
Podsumowując, dożylne podanie mepolizumabu zmniejszyło liczbę eozynofilów we krwi i plwocinie i było związane z oszczędzaniem prednizonu u pacjentów z astmą, którzy mieli eozynofilię w plwocinie pomimo stosowania doustnego prednizonu i leczenia kortykosteroidem wziewnym w dużych dawkach. Nasze małe badanie pilotażowe jest potencjalnie kliniczne i podkreśla znaczenie wyboru pacjentów z eozynofilią dróg oddechowych do badania stosowania leków przeciw eozynofilom w astmie.
[patrz też: przychodnia polna kalisz, znajdź lek w aptece, klinika plastyczna warszawa ]